Schep jezelf een nieuw leven (2)

Eerst geloven dan zien, in plaats van ‘eerst zien dan geloven’. Dat nieuwe inzicht had ik meegenomen uit die drie dagen NLP met Paul Liekens. Voor mij klonk dat inspirerend maar bij veel andere deelnemers niet, “leuk verhaal maar ik weet het nog niet zo, eerst maar eens zien”. Als je eenmaal wel gelooft dat verandering begint met geloven… dan gaat de reis naar binnen. Maar waar binnen? Binnen in je hoofd, in je hart, in je buik, ik wist niet? Om daar achter te komen begon ik het ene na het andere boek te lezen, over persoonlijke groei, jezelf ontwikkelen, positief denken, spirituele invalshoeken enz. Fantastische informatie! Enorm boeiend maar er veranderde naast de inzichten weinig aan het nieuwe leven dat ik wilde scheppen.

In mijn vorige Blog schreef ik al over de rol van het denken. Het denken heeft alles te maken met ons brein en hoe de twee hersenhelften samenwerken. Door de boeken wat wijzer geworden, begreep ik dat ik voor die reis naar binnen mijn denken en mijn geconditioneerde patronen moest leren kennen want dan pas kun je iets veranderen. Dit herinnert me aan de keer dat ik op Schiphol de weg zoek. Ergens aan de muur hangt een plattegrond waarop ik haarscherp kan zien waar ik naar toe wil….maar ik zag niet de locatie waar ik me bevond. Hoe kun je ergens komen als je niet weet waar je staat? Zo is het ook met ons eigen leven en alle situaties die zich daarin afspelen. Dan blijft het zoeken.

Als er eind 1995 weer een NLP opleiding start bij Paul Liekens in België ben ik van de partij. De training begon met het ontdekken van de verschillen in hoe jij en ik de wereld waarnemen. Opnieuw was ik gefascineerd door NLP, simpel, effectief en direct toe te passen op mezelf en mijn omgeving. Dus die eerste dagen oefenden we met waarnemen en met name de rol die de zintuigen daarin hebben want we filteren de omgeving; onze zintuigen kunnen niet alles tegelijk waarnemen en daardoor maken we een selectie. Ook een intern. Je ontwikkelt een voorkeur voor een zintuig dat het meeste werk doet. In mijn geval visueel, ik onthoud de dingen door te zien. Dat blijkt ook uit mijn oogbewegingen, ik richt mijn ogen vaak naar omhoog waar een relatie ligt met het opslaan en vinden van visuele informatie. Dat kwam ook in mijn taal terug zoals: ik zie het wel zitten i.p.v. klinkt als een klok of ik voel er wel wat voor. Eigenlijk heel leuk om te ontdekken hoe we allemaal met taal omgaan. Taal kadert de ervaring en dat is heel persoonlijk daarom hebben we soms om niets trammelant. Ik snapte toen al snel hoe dat met mijn familie, vrienden en kennissen in elkaar zat en waarom het met de een veel gemakkelijker communiceren was dan met de ander. De volgende stap was dat ik er achter kwam hoe we van alles invullen voor de ander omdat we denken te weten hoe de ander zich voelt zonder dat te checken. Door deze eenvoudige kennis toe te passen verliep mijn communicatie stukken beter.

De eerste winst was binnen. Een kleine verandering maar het begin was er.